Volgens een onderzoek van de Environmental Investigation Agency (EIA) is teak uit Myanmar ter waarde van 1 miljoen USD de EU binnengesmokkeld via een houtbedrijf in Kroatië.
Ondanks de strikte EUTR-regelgeving voor de import van teak uit Myanmar, hebben houtbedrijven in Italië, België, Duitsland en Nederland een in Kroatië gevestigde onderneming gebruikt om in totaal 144 ton van dit waardevolle hout de EU binnen te krijgen.
Teak uit Myanmar wordt gebruikt voor luxeproducten in de maritieme sector, zoals dekvloeren voor superjachten. De afgelopen jaren heeft de Europese Houtverordening (EUTR) het echter illegaal gemaakt om teak uit het door conflicten geteisterde land op de EU-markt te brengen.
De spil van deze ‘achterdeur’ is het Kroatische bedrijf en zijn enige directeur en aandeelhouder, aldus de EIA.
Beiden opereren onopvallend en worden door houtimporteurs gebruikt als een middelpunt om de EUTR te omzeilen, welke een strikte due diligence vereist om de legaliteit van hout terug te traceren naar de plaats waar het is gekapt.
“Dit illustreert duidelijk de noodzaak om de EUTR in alle EU-lidstaten gelijk te implementeren. De ketting is nooit sterker dan de zwakste schakel, die in dit geval Kroatië lijkt te zijn ”, zegt Christian Sloth, Forest Legality Programme manager bij NEPCon en co-auteur van een onlangs gepubliceerde evaluatie van certificeringsstandaarden in Myanmar.
Deze ‘achterdeur’ werd onthuld in documenten die de EIA had verkregen via een “Freedom of Information” verzoek aan het Kroatische ministerie van Landbouw en in een nieuw rapport, The Croatian Connection Exposed: Importing illicit Myanmar teak through Europe’s back door.
Volgens de EUTR-voorschriften is alleen de ‘operator’, dit is de marktdeelnemer die het hout voor het eerst op de EU-markt binnenbrengt, - in dit geval de importeur Viator Pula - verantwoordelijk voor het leveren van alle wettelijke documentatie; de chain of custody vanaf het kappen van een boom tot de invoer van het hout, voordat het kan worden doorverkocht aan andere partijen die geen verantwoordelijkheid dragen voor de oorsprong ervan.
